Strona 1 z 1

Pszczoły w naszych ogrodach

PostNapisane: 3 wrz 2017, o 10:24
Domnik
Dzień dobry, zdecydowałem rozszerzyć trochę tematykę naszego forum o kwestie związane z pożytecznymi organizmami. Właściwie trafniej było by napisać że zdecydowałem się tylko uzupełnić tematykę o brakujące elementy. Bo czymże była by uprawa roślin w ogrodzie bez udziału drobnych mikroorganizmów, ale także większych jak np dżdżownice czy też pszczoły? Pierwsze z wymienionych dbają (wraz z grzybami) o sprawny obieg materii w przyrodzie, drugie owady czyli pszczoły pomagają roślinom w rozmnażaniu, a człowiekowi w uzyskaniu plonu. Przy okazji na przestrzeni setek lub nawet tysięcy lat pszczoły chcąc nie chcąc wzbogacały dietę człowieka o bogaty w różne składniki pokarm (wytwarzany na swoje potrzeby, ale ochoczo podkradany nie tylko przez człowieka) jakim jest miód.

Chciałbym na początek napisać trochę o tym jak to się stało że zainteresowałem się pszczelarstwem. Pomijając fakt, że wujek mojego Taty był pszczelarzem (miał ok 200 pni w dość niesprzyjającej lokalizacji - w Dębogórzu) pszczoły jak i inne owady i zwierzęta wydawały mi się zawsze naturalnym i istotnym uzupełnieniem gospodarstwa ogrodniczego. Dość często spotykamy taką oto prawidłowość: iż rolnik poza uprawą różnych przemysłowych roślin posiada (dość często, lub posiadał) w zagrodzie krowy, świnie, kury itp, tak ogrodnik poza jakimś drobniejszym inwentarzem na swój własny użytek często posiada także pszczoły które oblatując pożytki zapylają wiele roślin i w sprzyjających warunkach dają sobie podebrać nieco miodu. Jako łasuch, dla którego owoce i inne słodkości są raczej pochłaniane niż nie zauważane - miód stanowił i stanowi przyjemny dodatek do diety. Mając jako takie doświadczenie, jakie to sztuczki wykonuje się przy okazji produkcji żywności, kierując się wieloma sprawami doszedłem do wniosku, że fajnie by było mieć swoje własne pszczoły i swój "nie cukrzony przesadnie" miód. O kwestii "cukrzenia miodu" napisano w wielu miejscach, na przykład tutaj:

http://www.pasiekapszczelarska.fora.pl/zakladanie-pierwszej-pasieki-krok-po-kroku,52/podkarmianie-czyli-czym-jak-i-ile,8308-30.html

Jak widać jest to problem niestety dość powszechny. Stąd przyjemność którą można czerpać w ten sposób, że uzyska się trochę prawdziwego miodu, zamiast podróby ze sklepu jest wielce kuszącym powodem założenia pasieki (choć nie jedynym). Wśród innych powodów na pierwszym miejscu dla ogrodnika jest oczywiście kwestia zapylania roślin. Tutaj mamy dość szerokie spektrum możliwość poradzenia sobie z tą kwestią. Są owady naturalnie występujące w przyrodzie (np trzmiele, pszczoły murarki a nawet niektóre motyle czy komary) które mogą zapylać niektóre kwiaty, jednak żaden z tych owadów nie posiada dla człowieka tak wielu przydatnych cech jak pszczoła miodna.

Cóż, mając takie a nie inne nastawienie postanowiłem wraz z Żoną w pewnym momencie spróbować.

Jesienią 2015 roku kupiliśmy pierwszego ula aby poprawić zapylanie roślin i być może uzyskać trochę miodu o czy pisałem w tym wątku:

historia-gospodarstwa-ogrodniczego-oleander-i-mini-ogrodu-botanicznego-t2202-60.html

Pozwolę sobie przypomnieć tamten wpis kopiując go tutaj w całości: Wiosną 2016 roku pszczoły zabrały się do pracy w czym im nie przeszkadzałem. Jedynie od czasu do czasu ostrożnie podchodziłem do ula. Nigdy nie miałem bezpośrednio styczności z pszczelarstwem (choć dalsza rodzina mojego Taty miała dużą pasiekę). Mając już pierwszą rodzinę pszczelą - na urodziny dostałem od rodziny podstawowe akcesoria do obsługi ula. Od tamtego czasu wszystko czekało na swój dzień. 20.05.2016 pszczoły (chcąc nie chcąc) zaprosiły mnie do współpracy. Ul podzielił się na dwa roje. Nagle w tej części sadu gdzie stoi ul zrobiło się bardzo głośno i tłoczno. Nowa drużyna osiadła na jednym krzaczku więc przystąpiłem do dzieła. Przebrałem się w ofiarowany mi ubiór i postanowiłem złapać rój. Odziany od stóp do głowy (nie wiedząc jak się zachowają pszczoły, a mając na względzie swoje uczulenie na jad pszczeli - okleiłem sobie nogawki taśmą:) błyskawicznie uporałem się z zadaniem. Idąc za ciosem postanowiłem zajrzeć do ula z którego wyroiły się pszczoły. W środku znalazłem pierwszy miód z naszego ogrodu. To bardzo przyjemne i smaczne znalezisko :) Miód i wosk który można żuć jak gumę do żucia uwieczniłem na zdjęciu. Pszczoły okazały się bardzo grzeczne i w zasadzie nie protestowały. Właściwie były tak grzeczne że momentami wydawało mi się że odymianie to z mojej strony przesada :)

miod i wosk.JPG


Mając dzisiejszą wiedzę, mogę napisać że tamto wyciągnięcie miodu z miodni było ogromnym błędem za którym nastąpiły kolejne. Zamiast pozbyć się lub oddzielić młodą matkę (wykonać odkład) i/lub przenieść rój do bardziej profesjonalnego ulika umieściłem je w drewnianej skrzyni bez jakichkolwiek ramek. Skrzynka pozostawiona w silnie nagrzewającym się miejscu już kolejnego dnia była pusta. Druga ucieczka roju zakończyła się moją porażką. Szukałem roju jakiś czas, powiadomiłem kogo trzeba (straż i okolicznych pszczelarzy). Po ok tygodniu otrzymałem telefon. Rój znalazł się na kominie - powędrował dokładnie w linii prostej pod wiatr. Niestety gdy przybyłem na miejsce rój kolejny raz przeniósł się. Nie pozostało mi nic innego jak wyciągnąć wnioski z tego co się stało. Przygoda jednak już się rozpoczęła. Wkrótce zakupiłem 2 ule wielkopolskie i 2 odkłady wraz z radą aby dać (zakarmić) 2 kg cukru każdy odkład. Była to niestety wiedza nie pełna która trafiła na podatny grunt (kolejny błąd). Moje założenie bowiem było od początku takie iż - jak najmniej mojej ingerencji, a jak najwięcej działania natury. Pierwsza zima kiedy zimowały te moje kupione odkłady zweryfikowały boleśnie moje założenie. Otóż zakarmienie ok 2 kg okazało się niewystarczające. Najczęściej poddaję weryfikacji otrzymane informacje, ale tym razem postąpiłem inaczej i nie sprawdziłem, że tego typu odkłady wymagają znacznie większego podkarmienia (oraz podkarmiania rozwojowego w okresie bezpożytkowym). Człowiek uczy się na swoich błędach. A czytający mogą zamiast na swoich - uczyć się na moich. Wiosna 2017 - miałem więc 2 martwe odkłady i wielką złość na samego siebie, że zmarnowałem te odkłady przez nie zastosowanie dającej się przecież dość łatwo odnaleźć podstawowej wiedzy. Lato i okres pożytków był okresem odliczania i wyczekiwania na kolejne odkłady oraz przyrzeczenie sobie że tym razem nie zmarnuję skrzydlatych przyjaciół.

W tym sezonie zakupiłem 4 odkłady które trafiły do mnie w lipcu. Zanim je otrzymałem zabrałem się z wielką starannością do przygotowania uli, ustawienia ich w najlepszym miejscu jakie mam w gospodarstwie (potencjalnie najbardziej osłonięte, spokojne, z dala od ścieżek, płaskie), następnie wygospodarowałem jakieś 500 m2 na dodatkowe, awaryjne zasiewy roślin miododajnych. Wiem że to mało, ale gospodarstwo jest w środku kilkudziesięciu ha łąk. Gdy przyjechały pszczoły wszystko było już gotowe. Od tamtego czasu podkarmiam je rozwojowo, dołożyłem także stopniowo 3-4 ramki do każdego ula mając cichą nadzieję że do jesieni pszczoły rozwiną się na tyle by obsiadać 6-8 ramek. Jeden z uli które mam posiada szybkę, także mogę w każdej chwili podejrzeć co się dzieje w środku. Przy tej okazji drobna uwaga, dla tych którzy kupują odkłady. Pytajcie i sprawdzajcie w jakim wieku są matki. U mnie niestety sprzedawcy przysłali 2 matki młode, tegoroczne i 2 starsze. Bliżej końca września czeka mnie wykonanie leczenia przeciw warroa. Mając uczulenie na stosowanie chemicznych wynalazków postanowiłem zaufać działaniu kwasów organicznych które w rzeczy samej są substancjami naturalnymi. W szczególności będę stosował środek HIVE CLEAN (BEEVITAL). O skuteczności jego działa oczywiście napiszę.

Można powiedzieć że życie zweryfikowało początkowe założenia które trzeba było zmodyfikować. Nie chciałem ingerować w życie pszczół, niestety nie jest to możliwe*. Chciałem je pozostawić swojemu losowi - nie jest to możliwe* (albo zdechną albo odlecą). Nie chciałem ich dokarmiać, niestety w pewnych momentach jest to konieczne*, ale nie oznacza, że będę uzyskiwał miód z cukrem. Wedle mojej wiedzy, stosując odpowiednią organizację ula i optymalnie wykorzystując krótki okres pożytkowy mogę uzyskać 10-20 litrów czystego miodu. Oczywiście odebranie zapasu miodu powoduje konieczność jego uzupełnienia. Mam nadzieję móc sprawdzić tą teorię (opartą na praktyce niektórych pszczelarzy) w przyszłym sezonie. *gwiazdka oznacza że w przyszłości rozwinę te elementy wpisu (są bowiem wyjątki od tego co opisałem jako "nie jest możliwe").

Obecnie muszę się Wam przyznać, że podobną przyjemność jak obserwowanie przyrostów roślin daje mi obserwowanie wylotków uli. Przyglądanie się tym podniebnym kolejkom pszczół podchodzących do lądowania jest co najmniej tak przyjemne jak grzanie się zimą przy kominku...

pszczoły znoszące pyłek i nektar.JPG


Są takie momenty, szczególnie rano, gdy robi się cieplej że w koło uli jest dosłownie gęsto od pszczół i nie można za bardzo podejść z aparatem. Wieczorem za to, gdy część rodzin zajmująca się pracą na zewnątrz wróci do ula w środku jest przyjemnie i ciepło. Staram się nie niepokoić pszczół wieczorem, zaglądam tylko od czasu do czasu, specjalna szybka jest wtedy przyjemnie ciepła (w ulu panuje temperatura od ok +24 do ok +33 w zależności od stanu rodziny pszczelej i pory roku). Na poniższym zdjęciu widać część pszczół w momencie gdy było sporo wylotów, wieczorem pszczółek w ulu jest dużo więcej.

pszczoły w ulu.JPG


Zachęcam Państwa do napisania kilku zdań na temat swoich doświadczeń z pszczołami, np od czego to się zaczęło, czyli czy ktoś z Waszej rodziny zainspirował Was do tego, a może jakiś przypadek sprawił że zajęliście się pszczelarstwem, jak długo się tym zajmujecie, co sprawia Wam najwięcej przyjemności i jest związane z pszczołami i inne tematy z tym związane jakie tylko przyjdą Wam do głowy. Zapraszam.

Re: Pszczoły w naszych ogrodach

PostNapisane: 9 wrz 2020, o 22:52
Domnik
Cześć Wszystkim!

Minęły 3 lata od ostatniego mojego wpisu w tym wątku. W tym czasie wiele się wydarzyło w mojej pasiece. Zdobyłem trochę doświadczeń, powiększyłem pasiekę i przygotowałem bazę pożytkową.

Obecny (czyli 2020) rok był w mojej okolicy wyjątkowo trudny. Najpierw łagodna zima która trochę rozregulowała przyrodę. Następnie pierwsze przymrozki (w marcu/kwietniu! czyli wtedy gdy przyroda już się budzi). Dużo strat w sadzie (wymarzło wiele ciepłolubnych zawiązków owoców), bardzo trudne warunki nawet dla murarek, które zapełniły niewielką część przygotowanych rurek. Rozpocząłem ten sezon z 7 przezimowanymi rodzinami (na 10 które wchodziły do zimowli). Wynik przyzwoity zważając na to że nie stosuję jakichkolwiek sztucznych związków chemicznych do leczenia pszczół. Pomimo trudnych, klimatycznie epizodów wiosną przede wszystkim nastawiłem się na zbieranie pyłku, zostawiając kwestię pozyskania miodu na przełom czerwca/lipca (gdy zbiera się miód lipowy).

W efekcie 7 rodzin przyniosło mi ok 10 kg pyłku oraz odbudowało podaną węzę. Udało mi się też rozbudować pasiekę dzięki odkładom i rójkom. W lipcu nastąpiło załamanie pogody i izolowanie matek w celu intensyfikacji pozyskiwania miodu okazało się nieskuteczne. Nawet gdyby pogoda była dobra, to w tym roku i tak lipa po prostu nie nektarowała dobrze, zatem przeprowadzając miodobranie dopiero z początkiem sierpnia musiałem zadowolić się bardzo małą ilością miodu (jedynie na własne potrzeby).

Do zdobyczy tego sezonu niewątpliwe poza tym co materialne (np pyłek, miód, wosk) muszę zaliczyć przede wszystkim wiedzę oraz fakt, że pracowite pszczoły jednak są w stanie zarazić człowieka przynajmniej jedną rzeczą, a mianowicie zaangażowaniem i chęcią do pracy. Gdy ogląda się jak pracują nie sposób postępować inaczej.

Teraz pokażę trochę zdjęć. Zwróćcie uwagę na pyłek który składa się z wielu różnokolorowych kuleczek. To bardzo ważne aby pyłek był niejednolity. Tylko taki pyłek który pochodzi od wielu gatunków kwiatów jest naprawdę cenny. Pyłek jednokolorowy najczęściej pochodzi z upraw mono-gatunkowych (np rzepaku) i może zawierać duże ilości pestycydów, przez co jego wartość jest niska, choć w dalszym ciągu lepsze to niż kupowanie witamin w tabletkach.

P1400041.JPG


Jak widać mój pyłek składa się wielu "różnokolorowych kuleczek". Im więcej różnych kolorów tym lepiej, dlatego mieszam cały pyłek zdobyty podczas sezonu, aby był on możliwie różnorodny. To co pokazałem na powyższym zdjęciu to pyłek zebrany konkretnego dnia.

Zwykle na zakończenie sezonu zbierałem jeszcze pyłek ze słoneczników które mam posadzone w naszym gospodarstwie. Niestety w tym roku pogoda jest tak kiepska, jest tak dużo wiatru, deszczu i chłodu że nie będę już zbierał pyłku i mam nadzieję że to co (wraz z zakarmianiem na zimę) nazbierają sobie pszczoły, to im wystarczy. Na kolejnym zdjęciu pokazuję moment dosypywania pyłku z przewagą gorczycy do pyłku o innym składzie. W tym roku jako przedplon wiosenny uprawiałem między innymi gorczycę. Pszczoły ładnie go oblatywały czego efektem jest zawartość tacki ze zdjęcia.

P1400616.JPG


Tutaj widać moment rozlewania miodu który zostanie rozdany wśród rodziny lub przyjaciół jako próbki.

P1400624.JPG


Ciekawa sprawa jest taka, że mniej więcej od lipca gdy popsuła się pogoda pszczoły bardzo mało latały. Weszły w stan zbliżony do tego w jakim są na jesieni i ten stan trwał kilka tygodni. Dopiero ostatnio zauważyłem jakby niewielkie ożywienie. Natomiast przez całe lato bardzo aktywnie pracowały trzmiele. Widziałem ich mnóstwo na pożytkach posadzonych dla pszczół (np na facelii i nostrzyku). Prawdopodobnie dla trzmieli było dość ciepło lub jest jakaś inna przyczyna o której nie wiemy, a która spowodowała słabe loty pszczół. Podobna sytuacja została zaobserwowana w wielu innych rejonach w Polsce, gdzie w tym roku zebrano bardzo mało miodu.

Postanowiłem też sprzedać niewielką część zdobytego w ciągu sezonu pyłku. Jest on starannie przebrany z różnych "niespodzianek" oraz wysuszony (na razie nie był mrożony). Pyłek należy przechowywać w otwartym pojemniku zabezpieczonym płótnem - tak aby nie przedostały się do środka owady które mogą zjeść pyłek. Jako że moje pasieczysko znajduje się poza strefami chemizowanych upraw towarowych, w połowie jest ograniczone przez Morze Bałtyckie, to mogę z całą pewnością stwierdzić że pyłek który mam jest czysty i wyjątkowo cenny. Pyłek pszczeli zawiera dużą ilość różnych pierwiastków i związków naturalnych potrzebnych naszemu organizmowi w walce z chorobami. Codziennie dodajemy sporą porcję pyłku do różnych potraw (np płatków owsianych, koktajlu itp). Pyłek pszczeli jest znacznie cenniejszy od miodu (który również składa się częściowo z pyłku), do suplementów diety i witamin w tabletkach nie ma sensu porównywać bo to mniej więcej przepaść jak pomiędzy Fiatem 125P a najnowszym mercedesem klasy S. Pyłki oczywiście mogą być bardzo różnej jakości i w różnej cenie. Pamiętam że jednego sezonu kiedy nie miałem dosyć swojego pyłku,ale już znałem jego wartość próbowałem znaleźć taki wielokwiatowy pyłek (naprawdę składający się z różnokolorowych pyłków) i był z tym spory problem, bo prawie wszyscy oferowali pyłek z monoupraw który jest mniej wartościowy. W końcu znalazłem pyłek od innego pasjonata i jego cena 100 zł za słoik wcale nie była dla mnie wygórowana wiedząc jak wielki witaminowy skarb stanowi pyłek. Dlatego niestety nie mogę tego pyłku odsprzedać w tak niskiej cenie jak oferują ci którzy umieszczają pszczoły na polach rzepakowych i innych chemizowanych monouprawach. Widziałem nawet pyłek w cenie 30-50 zł za słoik. Jeśli dla kogoś nie ma znaczenia jakość to proszę wybrać tańszy pyłek. Na zdrowiu nie ma jednak co oszczędzać, pyłek pszczeli wzmacnia odporność organizmu i w dobie różnych chorób jest bezcenny!

Serdecznie zapraszam do zakupu mojego ekologicznego, pro-zdrowotnego pyłku dostępnego tutaj:

Ilość pyłku w tej ofercie jest bardzo mocno ograniczona! Kto pierwszy ten lepszy!



P1400609.JPG


Odnośnik do oferty:

https://www.oleander.pl/eko-zywnosc/140 ... atowy.html

Dla kupujących w miesiącu wrześniu - niespodzianka gratis!


W tym roku nie będę niestety oferował wielokwiatowego lub odmianowego miodu ekologicznego, ale jeśli wszystko pójdzie dobrze, będę mógł zaoferować taki miód w kolejnym sezonie. Przy okazji drobna wskazówka: jak odróżnić w sklepie miód prawdziwy i nie zafałszowany od bezwartościowego? Otóż prawdziwy miód po pewnym czasie krystalizuje. Jeśli spotkacie np miód wyprodukowany w 2019 r (roczny) który będzie miał postać płynną, a obok zobaczycie miód innego producenta o podobnej dacie rozlania, który będzie skrystalizowany to wybierzcie ten skrystalizowany. Można wprawdzie miód lekko podgrzać by odzyskał stan płynny, ale jeśli na słoiku napisano "rozlano w 2019" to (w skrócie) nie ma możliwości aby dobry miód pozostał płynny (nie skrystalizował), natomiast tzw "miód podrobiony" umieszczony w zamkniętym słoiku będzie cały czas płynny mimo upływu czasu - nie krystalizuje (po otwarciu może jedynie wyschnąć i stać się twardy jak kamień). Miód nie do końca dojrzały będzie krystalizował w zamkniętym słoiku częściowo i tutaj wiele zależy od uczciwości pszczelarza, czy częściowa krystalizacja to tylko odebranie części nie dojrzałego miodu, czy też co dużo gorsze -mieszanie miodu z wypełniaczami. Jest jeszcze trochę innych wskazówek, ale o tym może przy innej okazji, lub jeśli ktoś zapyta. Pozdrawiam.

Re: Pszczoły w naszych ogrodach

PostNapisane: 16 lut 2021, o 16:35
Senior
Dominik świetne dwa posty a właściwie artykuły o pszczołach. Ja niestety nie mam uli, mam tylko rurki trzcinowe do hodowli murarek. Często w upalne letnie dni przyglądam się pszczołom jak ustawiają się jedna obok drugiej na kaskadzie przy oczku wodnym, aby napić się wody. Są to oczywiście pszczoły miodne.

Re: Pszczoły w naszych ogrodach

PostNapisane: 30 mar 2023, o 02:27
legumina
W moim ogrodzie nie ma pszczół, ale wiem jak bardzo pszczoły są potrzebne i wiem, że zanieczyszczenia środowiska bardzo im szkodzą, chorują, giną... Dlatego bardzo popieram akcje nie koszenia trawników i siania roślin miododajnych. W sklepie internetowym plantet.pl można kupić specjalnie przygotowane mieszanki kwiatów miododajnych, które będą przyjazne pszczołom. https://plantet.pl/bomby-kwietne-mieszanka-miododajna-nasiona-w-legutko
Obrazek

Re: Pszczoły w naszych ogrodach

PostNapisane: 10 lut 2024, o 01:20
Domnik
Super! Gratuluję dobrego podejścia do sprawy!