Jest to gatunek zrzucajacy szpilkowate liście na zimę. Drzewo należy do rodziny cyprysowatych. Porasta naturalnie południowo-wschodnią część Ameryki Północnej, upodobał sobie szczególnie błotnistych obszary Florydy. Młode drzewa raczej są wąskie, stożkowate, później coraz bardziej okrągłe, na wierzchołku prawie zawsze zaokrąglona.
Posiadają szeroki u podstawy pień, który w wyższych partiach drzewa jest prosty i bardziej zwężony. W Polsce osiąga wysokość 5 i szerokość 2 metrów po około 10 lat. Drzewa które rosną w naturalnym rejonie ich występowania osiągają do 50 m. Drzewa są jednopienne. Cypryśnik błotny zalicza się do tzw redwood, jego korzenie są czerwonej barwy podobnie jak araucarii, mamutowca, sekwoi, kryptomerii, kuninghamii. Kora jest czerwonobrązowa do bladobrunatnej, włóknista, łuszczy się podłużnymi pasami. Pędy które jednoroczne są cienkie, jasno brązowe, późno pokrywają się liśćmi. LIście cypryśnika na długopędach ustawione są skrętolegle. Krótkopędy stojące pojedynczo mają około 10 cm długości. Dwurzędowo ułożone igły o długości ok 2 cm są równowąskie i płaskie. Na początku listnienia przybierają żywą, jasnozieloną barwę, potem ciemnieją. Są zrzucane jesienią razem z krótkopędami. Roślina jest dwupienna. Kwiaty męskie pojawiają się na końcach zeszłorocznych długopędów, są barwy żółtej. Szyszki żeńskie o długości do ok 3 cm, są kuliste lub nieco podłużne, składają się z niewielu łusek. Kwitnienie następuje w kwietniu lub maju. Kiełkowalność nasion cyprysnika najczęściej nie jest wysoka i nie przekracza 1-5%.
Siewki po kilku miesiącach od wysiewy wyglądają tak:
Wysiewamy je do żyznej ziemi w kuwecie lub innym pojemniku bez odpływu. Ziemię zalewamy wodą. Nie należy dopuścić do wyschnięcia ziemi, gdyż nasiona do kiełkowania wymagają wysokiej wilgotności ziemi (woda może stać w pojemniku niewielką warstewką ponad ziemię). Siewki w pierwszym i drugim roku są dość wrażliwe na duży mróz. Należy je zimować w miejscu w którym temperatura nie spada mocno poniżej 0. Młode rośliny raczej nie chorują, nie są wrażliwe na choroby grzybowe, szcxzególnie jeśli zapewni się im umiarkowanie wysoką temperaturę, dostęp do światła i stale wilgotną ziemię.
Cypryśnik na dobrze dobranym stanowisku (wilgotna, żyzna gleba) rośnie bardzo szybko. Po 5 latach uprawy powinien spokojnie osiągnąć ok 2m lub więcej. Drzewka są nieco wrażliwe na wiosenne przymrozki. Gdy liście wychylą się na 2-3 mm z pędów i pojawi się spadek temperatury poniżej -2 to takie liście (pąki) mogą być uszkadzane. Na szczęście drzewko ma sporo pąków ukrytych i w takim przypadku wypuszcza kolejne przyrosty. Nigdy nie próbowałem czy po drugim uszkodzeniu następuje po raz trzeci obudzenie ukrytych pąków, ale dla bezpieczeństwa drzewka dobrze jest je okryć na zimę, a osłonę zdjąć jak najpóźniej aby maksymalnie spowolnić wiosenny start. Unikniemy tym sposobem ewentualnego wczesnego uszkodzenia pierwszych startujacych paków.
Tutaj widok kilkuletniego drzewka posadzonego w moim ogrodzie:
Zbliżenie na pędy i liście starszych roślin:
Moim zdaniem najciekawszą częścia rośliny są jej korzenie oddechowe tzw pneumatofory czyli inaczej kolana oddechowe. Ich charakterystyczną cechą jest to, że wyrastają pionowo do góry, co jest niewątpliwie bardzo osobliwe i dekoracyjne. Tego typu korzenie pojawiają się najczęściej na okresowo zalewanych bądź trwale podmokłych obszarach. Tego typu korzenie pomagają roślinie dostarczyć niezbędne iości tlenu do systemu korzeniowego.
Zdjęcie korzeni i dorosłych roślin z wikipedi:
A tak prezentuje się duże drzewo. Jest majestatyczne i bardzo ładne:
Cypryśnik może rosnać w wodzie, na brzegu oczka, jeziorka, rzeki, w miejscu podmokłym lub dość wilgotnym, ale także na stanowisku przecinym pod względem wilgotności gleby. Na stanowisku mniej wilgotnym może nie wytworzyć korzeni oddechowych, bo nie będą mu one potrzebne.
.png "Ekspert")
.png "Rozkręcam się")
Właśnie szukałem informacji na ten temat i teraz już wszystko chyba wiem 
