Orendz napisał(a):Akurat u mnie latem temperatura w domu wynosi 27 stopni.
Pisano już o tym, że temperatura to nie wszystko. Okres letni z rozciągnięciem na późną wiosnę i wczesną jesień nie stanowi wielkiego problemu dla uprawy roślin wrażliwych. Czyli rośliny wymagające skiełkowane pod koniec kwietnia w domu zwykle dość dobrze rozwijają się do września. W październiku, listopadzie lub grudniu zaczynają chorować. Na silniejszych roślinach choroby mogą objawić się później, nawet z początkiem kolejnego dobrego sezonu, lub w pierwszym roku wogóle nie dawać objawów a skumulować się i pojawić w następnym sezonie. Tak jak już napisano, każdy przypadek jest inny.
Akurat u mnie latem temperatura w domu wynosi 27 stopni.
Ja powyżej +25/+26 nie mogę spać, choć w ciągu dnia toleruję +30/+35 bez problemu. Dla większości optymalna temperatura to +20/+25 stopni. W rejonach tropikalnych: dzień +25/+30 noc ok +23/+26.
Dane te wziąłem z klimatodiagramu w książce .Średnia dobowa dla stycznia w Sao Paulo wynosi 22 stopnie .
Mam wielką biblioteczkę dotyczącą roślin. Zaglądam tam jedynie po suche fakty. W sprawach praktycznych kieruję się własnym doświadczeniem. Niektórych rzeczy nie dowiesz się z książek. A nawet jeśli się to uda, to nie z jednej ale z wielu. Trzeba tęgiego umysłu by ogarnąć wiele książek dlatego mając podstawową wiedzę lepiej zająć się sprawami od strony praktycznej.
Moja palma kokosowa nie jest większa od mojego trachycarpusa ani pod względem grubości pnia ,ani pod względem wysokości od ziemi do końcówki najwyżej sięgającego liścia .
To jest prawie bez znaczenia. Aspekt wysokości rośliny w uprawie domowej jest ważny przede wszystkim wtedy gdy roślina staje się wyższa niż strefa bezpośredniego padania promieni słonecznych w mieszkaniu tuż przy oknie. Liczy się przede wszystkim to jakie konkretne wymagania ma dana roślina. W niektórych przypadkach zależność pomiędzy lokalnymi uwarunkowaniami a wymaganiami organizmu roślinnego czy zwierzęcego są tak duże, że dany organim może funkcjonować tylko w określonym miejscu. Upraszczając nieco wywód: są więc rośliny które uprawiane w naszej szerokości geograficznej (oczywiście przy zapewnieniu minimum temperaturowego) zadowolą się byle jakim imitowaniem środowiska i klimatu tropikalnego czy śródziemnomorskiego i są takie które nadają się jedynie do specjalistycznych obiektów (palmiarni). Palma kokosowa i np rambutan potrzebują lepszych warunków niż można zapewnić im w domu, ale już kawa, kakowiec czy jabłko cukrowe poradzą sobie bez najmniejszego problemu.
Gdyby chcieć np. dla rośliny śródziemnomorskiej odtworzyć warunki panujące nad morzem śródziemnomorskiej to latem trzeba by było nie podlewać rośliny tygodniami .
Zbyt upraszczasz sprawę zapominając że w uprawie u nas zmieniasz kilka zmiennych (np są niższe temperatury), a więc musisz też dostosować inne. Przykładowo uprawia się rośliny w dużych pojemnikach, które nie imitują dostatecznie w tym przypadku natury, bo nagrzana przez słońce ziemia w takim pojemniku może wyschnąć całkowicie (celowo pomijam aspekt nieprawidłowego przygotowania mieszanek ziemnych przez większość amatorów i sporą część ogrodników, bo jest to oddzielny temat). W naturze roślina ma możliwość zapuścić korzenie na taką głębokość by w największe upały móc czerpać wodę. W związku z tym może tygodniami nie padać tam deszcz i rośliny dają sobie radę, a w uprawie doniczkowej niestety może być konieczność podlania drzewka. Gdyby pozwolić u nas rosnąć oliwce czy palmie karłowej w gruncie, zapewniając jej przy tym podczas zimy odpowiednią temperaturę to przy naszej ilości opadów i parowaniu można spokojnie zapomnieć o podlewaniu na cały rok. Inna sprawa, że zimą mamy za dużo wilgoci i rośliny z tamtego rejonu mogły by od tego ucierpieć.
Czy już choć trochę rozumiesz dlaczego niektóre rośliny nie będą dobrze się rozwijać u Ciebie w domu a jedynie w specjalistycznym pomieszczeniu lub w naturze?
.png "Rozkręcam się")
.png "Ekspert")
.png "Moderator")
