Bryła korzeniowa nie była zbyt rozrośnięta, ale kilka korzeni poszło w dół. Spodziewałem się, że będzie ich więcej.
---
Nie chodzi mi o to, że selekcja siewek pozwoli uzyskać roślinę superodporną.
Chodzi o to, by z danej grupy zostawić tę (te), która jest najbardziej odporna.
Kupując w sklepie wysyłkowym nie mamy wyboru. Zamawiamy trzy sztuki i nawet nie widzimy tych, które stoją obok.
Francuzi często piszą, że mieli kilka szorstkowców obok siebie i niektóre padły od mrozu, a niektóre stoją dalej.
Tak, czy inaczej. Mroźna zima co roku na pewno nam nie pomoże. Jedną na 5 lat można by znieść.
Ten, którego wykopałem to twarda sztuka.
Mając takich 10 byłbym większym optymistą.
Szorstkowiec, którego kupiłem latem 2007 r. z 2 listkami teraz ma już kilkanaście centymetrów i ładnie rośnie (od początku w doniczce).
Z jubeą oczywiście jest znacznie gorzej (dopiero wyrósł jej pierwszy rozłożony liść).
Można więc wysiać kilkadziesiąt szorstkowców.
Na dworze, w doniczce, ładnie kiełkują.
Co do wyników.
Miałem na myśli konkrety, czyli efekt końcowy.
Sam popełniłem błędy i mogę gdybać ile to bym miał palm, gdybym zrobił to lub tamto.
Najpierw stawiałem na średniej wielkości sadzonki (takie palmy ok. 30 -40 cm z liśćmi).
Potem myślałem, że większy pień to lepsza wytrzymałość.
Okazało się, że spośród 7 palm rosnących w rzędzie 2 przetrwały (wagnerianusy) , a pozostałe padły.
Tak więc moja aktualna teoria to hodowanie szorstkowców od podstaw
. Pozostałe palmy są na to zbyt wolne.
Jeżeli chodzi o ogrzewanie to trzeba o nim pomyśleć poważniej, niż dotychczas.
Może damy radę bez, może nie.
Wygląda na to, że możliwe jest to jedynie w przypadku szorstkowców, sabali (niektórych), + raphidophyllum).
Jeżeli zdecydujemy się na ogrzewanie, czego większość z nas nie chce, to mamy szersze pole do popisu. Jubea i brahea rosną wolno. Miną lata, zanim wyrosną nad głowę.
.png "Rozkręcam się")
.png "Ekspert")
.png "Administrator")
